Zaterdag 16 november 2008, we waren erbij op de Superprestige in Gavere. Opschudding voor de start aan de camper van Niels Albert. De jonge renner uit Tremelo was in de opwarming tegen een boom geknald. Zou hij starten? Zou hij niet starten? Toen de ernst van de situatie doorsijpelde, bleek het veel erger dan enkel Gavere. Albert had zijn milt gescheurd en zou tot een maand buiten strijd zijn. De klassementen in de Superprestige en Gazet van Antwerpen-trofee kon hij vergeten. Niels Albert was er kapot van, het seizoen van zijn grote doorbraak, allemaal kapotgesmakt door één boom.
Niels kwam terug op dreef tegen eind december en werd begin januari wellicht enkel door pech geen Belgisch kampioen, nadat hij na een spectaculaire achtervolging op Sven Nys op slechts enkele meters strandde van het wiel van zijn dorpsgenoot. Slechts één doel restte nog, het ultieme doel wel, het WK. Albert werkte in de aanloop naar Hoogerheide enorm hard aan zijn conditie en leek met enkele knappe resultaten een te duchten outsider naast Sven Nys en de voor eigen publiek rijdende Lars Boom.
Niels Albert is een jongen zoals we in Vlaanderen graag hebben. Een werker, een zwoeger, nooit afgevend. Als hij het gas opendraait, is er geen houden meer aan. Als hij wint, is het met panache. Niels houdt van lange ontsnappingen. En bovendien is hij niet op zijn mondje gevallen. Hij draagt zijn hart op de tong en haalt graag eens uit met soms misplaatste uitspraken. Het Vlaamse volk vergeeft hem zijn jeugdzondes graag, dat bewijst zijn alsmaar groeiende populariteit. Een beetje à la de jonge Bart Wellens, maar dan toch weer anders. Niels is een geboren ster.
In Hoogerheide kwam de ultieme beloning. België vs. Nederland. Het Belgische team met al zijn toprenners tegen uitdager Lars Boom, de tank. Al in de tweede ronde profiteerde Albert van wat aarzeling en afstopwerk van Nys om ervandoor te gaan. Enkel medejongere Stybar, de Tsjechische kampioen, leek even in de buurt te komen, maar Albert bleef doorstomen en voor elke seconde vechten. Niemand die hem terug zag. Op Stybar na kreeg niemand hem zelfs nog in het vizier. In zijn eerste WK besteeg Niels meteen het hoogste schavot, hij leek ervoor weggelegd. De Belgische massa vereerde hun nieuwe cyclocrossheld.
Na 10 jaar Wellens-Nys lijkt een nieuwe man klaar te staan een hegemonie uit te bouwen, een nieuwe ster aan het firmament, en of we trots mogen zijn! In de meest typische Vlaamse sport haalt de meest typische Vlaamse jongen het na zo’n onwaarschijnlijke ontsnapping op het terrein van onze aartsvijanden, de Nederlanders, die Lars Boom tot gedoodverfde favoriet hadden uitgeroepen. Voor Albert de ultieme wraak op de boom!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten