Sigur Rós - Rivierenhof, Antwerpen, 27/08/2012

 

“Dit is de enige groep die me nog nooit ontgoocheld heeft,” waren mijn laatste woorden voor het concert. Twee uur later zag ik me genoodzaakt die woorden terug in te slikken. Nochtans, een magische band als Sigur Rós met een magische live-reputatie die tourt voor de release van een magisch album, Valtari, en op hun weg halt houdt in het magische Openluchttheater Rivierenhof in Antwerpen waar een magische zomeravond hen opwachtte. In potlood had ik het concert al bovenaan mijn eindejaarslijstje gezet. Zo overtuigd was ik. En toen begon het concert...

Een bassist die duidelijk gefrustreerd was door het niet functioneren van zijn instrument, een gans arsenaal roadies die het probleem maar niet leek te kunnen oplossen, problemen met één of andere piano op het podium, een nummer dat werd ingezet en al even snel werd stopgezet en vervangen door een ander, “thanks for coming and sorry for the mess”, excuseerde Jonsi zich voor het laatste nummer. Technische problemen zijn nu eenmaal iets wat je niet helemaal in de hand hebt en dus viel de band niets te verwijten, maar toch was onze aandacht door die mankementjes tijdens de eerste vier nummers iets te veel afgeleid en duurde het een tijdje voor we helemaal in de sfeer van het concert raakten .

Goed, genoeg negatief gedoe. Wat daarna volgde, was een adembenemend schouwspel van een band die één werd met de omringende natuur, alsof het avondbriesje door de bomen deel uitmaakte van de Ijslandse muziek. Jonsi’s stem kwam bij momenten als recht uit de donkere hemel en werd prachtig aangevuld met een leger strijkers, blazers en toetsenisten. Sigur Rós verantwoordde de heuse veldslag om fel begeerde tickets voor dit concert met een aaneenschakeling van hun allermooiste nummers. Van het recentste album onthouden we vooral Varuo, waarbij de backing vocals amper versterking nodig hadden om doorheen merg en been te snijden van elk aanwezig zieltje. Verder waren het vooral nummers uit Agaetis Byrjun en () die de setlist domineerden. Niet toevallig uiteraard, aangezien de sound op Valtari een ganse stap weg is van hun vorige, meer uitbundige Með suð í eyrum við spilum endalaust terug richting hun meest atmosferische momenten.

Afgesloten werd er, zoals gebruikelijk, met 'Popplagio' ofte 'Untitled #8'. Ik weet dat alle adjectieven al honderdduizend keer uit de kast gehaald werden bij alles wat Sigur Rós doet en gedaan heeft door hun leger rabiate fans. Maar ik ga het toch nogmaals doen. Dit epische, kwartier lange, schijnbaar maar niet tot ontploffing komende crescendo doet makkelijk elk haartje op eenieders lichaam rechtkomen van verwondering en kan zo de soundtrack zijn bij de aankomst aan de poorten van de hel in Dante’s La Divina Commedia. Het zijn van die concertmomenten waarop je als toeschouwer volledig elke vorm van tijd- en plaatsbesef verliest en in een eeuwige trance verzeilt. Dat is uiteindelijk de reden waarom we zo van Sigur Rós houden, dat is uiteindelijk de reden waarom we zo hadden uitgekeken naar dit concert, maar dat is uiteindelijk ook de reden waarom het misschien niet helemaal voldeed aan de verwachtingen, het duurde namelijk iets te lang voor we in die trance geraakten. Maar toch, wat een band! 

Mijn vijftien favoriete liedjes met of over de regen.

Omdat we maar niet van dit sch**tweer verlost geraken, kunnen we er maar beter iets mee doen. Zo denkt ik daar toch over. Bij deze dus. Veel bands of songwriters hebben zich in de geschiedenis van de muziek laten inspireren door dat machtige water dat als een geschenk uit de hemel komt. Een ode aan de voor mij vijftien beste nummers met of over regen.

Waarschuwing: dit is volledig subjectief en volgt trouw mijn muzieksmaak.

15. Rain When I Die - Alice in Chains

Mijn op één na favoriete Seattle-band. Wat een nummer, wat een zanger!

14. Radiohead - Sit Down, Stand Up

The rain drops. (x100)

13. Demis Roussos - Rain and Tears

Als ik het er niet tussen zet, krijg ik mijn Nieuwjaar niet.

12. Led Zeppelin - Fool in the Rain

Geniaal. Genialer. Geniaalst. Led Zeppelin.

11. Ryan Adams - Damn, Sam (I Love A Woman That Rains)

"I'm as open as a door in her house that leads to her room"

10. Blind Melon - No Rain

Eén van de meest ondergewaardeerde bands van de jaren negentig.

9. Led Zeppelin - the Rain Song

Producer Rick Rubin over the Rain Song: "I don't even know what kind of music this is. It defies classification. There's such tasteful, beautiful detail in the guitar, and a triumphant feel when the drums come in. It's sad and moody and strong, all at the same time. I could listen to this song all day. That would be a good day."

No further comment.

8. Bob Dylan - Buckets of Rain

"Like your smile and your fingertips
Like the way that you move your hips.
I like the cool way you look at me.
Everything about you is bringing me misery."

7. the Beatles - Rain

Het beste B-kantje ooit. En ook wel: één van de allereerste nummers waar geëxperimenteerd werd met achterwaarts afgespeelde backing vocals. The Beatles... wie anders?

6. R.E.M. - I'll Take the Rain

Wat mis ik R.E.M.!


"I used to think
As birds take wing
They sing through life so why can't we?"

5. Radiohead - Paranoid Android

The song! The clip! The album! The band! The panic! The vomit!

4. Have You Ever Seen The Rain? - Creedence Clearwater Revival

Zo "simpel" en toch zo geniaal. Meer moet dat niet zijn.

3. Led Zeppelin - When The Levee Breaks

Laatste keer Led Zeppelin, ik beloof het. Er kan een gans boek geschreven worden over al het geniale aan dit nummer. Laat ons het dan gewoon over de drumsound van John Bonham hebben. Jimmy Page:

"We were playing in one room in a house with a recording truck, and a drum kit was duly set up in the main hallway, which is a three storey hall with a staircase going up on the inside of it. And when John Bonham went out to play the kit in the hall, I went "Oh, wait a minute, we gotta do this!" Curiously enough that's just a stereo mic that's up the stairs on the second floor of this building, and that was his natural balance."







(Of waarom drummers die 37 micro's rond hun drum willen mietjes zijn...)

2. Pearl Jam - Wash

Ik hoorde u al nadenken, beste lezer. Een lijstje zonder Pearl Jam, van deze dienaar, zou het echt? Neen dus.

"Oh please, let it rain today
This city is so filthy, like my mind in ways"

1. Love Reign O'er Me - The Who

 Er was geen seconde twijfel over de nummer één. Zelfs geen halve.

"Oh God, I need a drink of cool, cool rain."