Excelsior Mouscron Nostalgie

Naar aanleiding van de financiële problemen en het maar net afgewimpelde failliet van ons clubje, nam ik eens een nostalgische duik in de geschiedenis van toen ik net begon te supporteren tot nu. Het Excel-avontuur van al bijna twee decennia leverde al heel wat memorabele momenten op. Ziehier een top-tien:

1. 13/05/2006 : Bekerfinale tegen Zulte. Ondanks de uitslag was dat toch een onwaarschijnlijk memorabele dag met vooral onwaarschijnlijk veel leute & drank. Nooit gedacht dat we als klein stadje zoveel volk gingen meekrijgen naar de Heizel. We kregen zelf een volledige bus. Unieke dag. Van 's morgens al zitten aperitieven. Ons schilderen en haar kleuren. Toeters gaan halen. De bus vol drank steken. Zowat zat zijn bij aankomst aan de Heizel. Dat pleintje onder 't atomium volledig rood-wit. Supersfeer. Achteraf nog een lange after-party en een diep, zwart gat ergens rond 4u. Nog steeds een fantastische herinnering.

2. 09/06/1996 : Promotie naar eerste. Op de slotspeeldag van de eindronde in tweede moesten we winnen op Kortrijk om over te gaan. Voordien waren we al eens zo dicht geweest, maar toen werd het ons in de laatste minuut afgepakt. Dit keer mocht het niet mislukken. Met een grote stoet gingen we te voet naar Kortrijk. Aan café La Liesse (grootste supporterscafé in Moeskroen) was de straat afgezet en buiten een toog gezet. Mbo Mpenza scoort de 1-0 voor Kortrijk terwijl ie al had getekend voor Moeskroen. Moeskroen won 1-2 waarna 't stad compleet losbarstte. Op 50m van onze voordeur hing zo'n gigantisch plakkaat. "D1, nous voilà." Ik zie het nog zo voor me hangen.

3. 26/08/1997 : Moeskroen - Limassol. Na een onwaarschijnlijk succesvol debuutjaar in eerste mochten we Europa in. De terugmatch van onze eerste ronde speelden we tegen het Cypriotische Limassol. Ik speelde toen bij de miniemen van Moeskroen en wij mochten de ballenrapers voorzien. Ik was bij de gelukkigen. De match werd gespeeld op Villeneuve d'Asq, het stadion van Rijsel. Ik was doodsbang bij elke bal die in mijn richting kwam en ik stond net aan de cornervlag, wat betekende dat ik nogal wat werk had. Moeskroen won 3-0 en stootte door. Geweldig!

4. 16/08/1996 : Laurent Dauwe scoort op Le Canonnier de 1-0 in onze eerste match tegen Anderlecht in eerste klasse. Het stadion ontploft. Dauwe loopt de ganse zijlijn af tot langs de kop (toen nog aan de zijkant) en doet een geweldige duik op zijn buik. Ik zie het hem nog zo doen. De Bilde maakte nog 1-1, maar dat deerde de pret absoluut niet. Dit was de 3e match van 't seizoen. We hadden 6 op 6 gehaald, maar waren nog steeds bang dat dat maar beginnersgeluk in eerste was. Anderlecht had de week voordien thuis Lommel met 6-0 afgedroogd. Na die 1-1 wisten we dat we echt een speciale ploeg hadden en normaal wel in eerste konden blijven. We eindigden 3e na kampioen Lierse (how times have changed...) en Club Brugge, maar vóór Anderlecht. L'Europe, nous voilà.

5. 1994 ? In een ver verleden waar ik jammer genoeg niks over terugvind op het world wide web wipten we Standard uit de beker. We waren nog een anonieme tweedeklasser en ontvingen thuis het grote Standard de Liège. Dit is één van mijn allereerste Moeskroen-herinneringen. Olivier Baudry scoorde met een knap afstandsschot de 2-1 waarmee we ons kwalificeerden. Hoe meer jaren erover gaan, hoe mooier dat schot wordt in de collectieve herinnering.

6. 8 april 1998. Terugmatch halve finale beker tegen Club Brugge. We hadden een mooi parcours afgelegd in de beker en lootten in de halve finale Club Brugge. We hadden 1-1 gespeeld in Brugge en geloofden thuis in onze kansen. Het werd 1-0 via Gonzague Vandooren. Maar Khalilou Fadiga, ingevallen aan de rust, maakte misschien wel de 2 mooiste doelpunten ooit door de tegenstand op le Cannonier gescoord. We verloren 1-2 en lagen eruit. Het tekende Moeskroen dat we trots waren dat we zo ver geraakt waren en dat we mee applaus gaven toen Fadiga de supporters ging groeten. Wat een onwaarschijnlijk grote voetballer.

7. 16 januari 2002. We speelden in de kwartfinale van de Beker van België thuis tegen een toen erg sterk Genk. 0-1 achter, 2-1 voor, Via Koen Daerden sleept Genk verlengingen uit de brand. We hadden het gevoel dat we in de verlengingen niks zouden zijn tegen een op papier veel ervarener en uitgekookter Genk. Maar dat was zonder Mbo Mpenza gerekend. Met 2 treffers schakelde hij Genk uit. Marcin Zewlakov maakte er nog 5-2 van. Le Cannonier ontplofte. Dat was de laatste klepper op weg naar de bekerfinale. In de halve finale maakten we brandhout van Sint-Truiden.

8. Seizoen 98-99. Na een iets minder "bevestigend" 2e seizoen, speelden we een weergaloos derde jaar. We eindigden 4e en wonnen op de voorlaatste speeldag met 2-0 thuis van Club Brugge waardoor Genk nog slechts een punt nodig had om kampioen te spelen, als ik me dat goed herinner. Genk was toen nog een erg leuke ploeg. Het Strupar-Oulare jaar. Wij waren toen erg blij dat we Club een hak konden zetten. Genk was dat jaar op Moeskroen 3-5 komen winnen in één van de mooiste matchen die ik ooit gezien heb. Beide supportersgedeelten waren totaal euforisch. Strupar & Oulare waren zo onwaarschijnlijk goed. KV Kortrijk & KV Oostende zakten uit eerste. Enkel Harelbeke (toen nog) en Club Brugge schoten over als West-Vlaamse ploegen. Moeskroen had een erg grote visvijver naar supporters & sponsors toe in Zuid-West-Vlaanderen. De toekomst zag er rooskleurig uit…

9. Seizoen 1995/1996. Ons laatste jaar tweede klasse. Voor de thuismatch tegen La Louvière, een Henegouwse derby, wou het bestuur iets speciaals doen. Een stoomtrein vertrok ergens 's morgens van Moeskroen naar La Louvière halfvol rood-witte supporters. Aan boord alles wat we nodig hadden, zijnde veel drank & sfeer. We pikten een lading groen-witte La Louvière supporters op en de stoomtrein, met een gigantisch stinkende, vuile rookwolk achter zich, zette terug koers naar Moeskroen. La Louvière won 1-2, het kon ons werkelijk geen kloten schelen. We waren al zeker van eindronde denk ik en konden de titel niet meer pakken achter een ongenaakbaar Lokeren. Het was een fantastische belevenis.

10. 09/05/2002 : Bekerfinale Moeskroen - Club Brugge. Onze eerste bekerfinale. Brugge moest die absoluut winnen om hun seizoen te redden, wij waren al lang blij dat we daar waren. Fantastische dag daar. Toen de piepjonge Blondel ons op 1-1 bracht, gingen we even dromen. Maar een toen erg goeie Mendoza bezorgde Brugge de beker met nog twee doelpunten. Toch, we waren fier op ons ploegje.

BARCELONA - Een provinciale wereldstad.

Toegegeven, zonder mijn zus op Erasmus in Barcelona was ik er wellicht nu nog niet naartoe gegaan. En toegegeven, mijn voornaamste stimulans was beide malen een wedstrijdje van FC Barcelona op Camp Nou mee te pikken. Maar dan nog, ik ben erg blij deze multiculturele, dynamische en toch erg regionaal getinte stad vanuit verschillende ooghoeken te hebben kunnen bewonderen.

Eerst en vooral is Barcelona natuurlijk de Catalaanse hoofdstad. De trots en eigenheid die de Catalanen tentoonspreiden doen de Waalse-Vlaamse tweestrijd zo tot niks verbleken. Catalonië promoot hevig hun eigen Catalaanse taal en dat merk je overal in het straatbeeld. Beetje vervelend als je denkt met je Spaanse kennis daar alles te kunnen verstaan, maar het heeft zeker ook zijn charmes. Ook de Catalaanse kunstenaars worden erg graag gepromoot naar buiten toe. Gaudí behoeft natuurlijk weinig reclame. Een luchtfoto van Barcelona met Casa Milá, Park Guell en de enorme Sagrada Familia alleen al is genoeg om te illustreren hoe Gaudí hét symbool is voor Barcelonese kunst. Maar verder mag eigenlijk ook de mooie Fundació Joan Miró temidden het Montjuic park op geen enkele trip ontbreken.

Hét toppunt van Catalaanse trots is natuurlijk FC Barcelona. Hun “Barça” symboliseert het ganse afzetten tegen het koninklijke Spanje en die nijd is nergens beter voelbaar als inde vijandigheid jegens Real Madrid. Op een bepaald moment in de match tegen Bilbao steeg plots een gigantisch gejuich op vanuit de tribunes. We keken naar elkaar en hadden eerst geen flauw idee waarom. Bilbao had net een vrije trap versierd op een best gevaarlijke plaats en toch ontstonden vreugdekreten van jewelste. Waarom? Tot we onze blik omhoog hesen en op het scorebord lazen dat Real Madrid op achterstand was gekomen. Ongelofelijk!

Maar FC Barcelona is natuurlijk véél meer dan enkel een trots provincieclubje. FC Barcelona is een wereldtopper met internationale uitstraling. En hetzelfde kan gezegd worden van de stad op zijn geheel met maar liefst vijf miljoen inwoners in de metropool. Miljoenen toeristen van over de hele wereld zien Barcelona als een ideale stop voor een citytrip. Duizenden buitenlandse studenten strijken elk jaar neer in de Catalaanse hoofdstad om er te studeren. Sommige delen van de stad zijn een smeltkroes van culturen met restaurantjes en winkeltjes met de typische specialiteiten van overal ter wereld. De stad heeft een reusachtige zeehaven en twee grote luchthavens waardoor de influx van vracht, zakenlui maar ook toeristen natuurlijk van Barcelona een economisch erg welvarende metropool maakt.

Barcelona kun je eigenlijk een beetje vergelijken met Brugge, maar dan wel op een veel grotere schaal. De provinciehoofdstad – nochtans niet de hoofdstad van het land - geldt volledig terecht als grootste toeristische uithangbord van het land. Maar de provinciale eigenheid en het typische lokale taaltje maken dat je als buitenstaander toch serieus wat moeite moet doen om doorheen de ruwe bolster te geraken en echt binnen te dringen in de lokale culturen, aldus een trotse West-Vlaming. Edoch Barcelona, zeer zeker een aanrader!