Wat is het eigenlijk met David Beckham waardoor iedereen
precies elk beetje rationaliteit verliest? Slechte voetballer! Alleen succes
door zijn uiterlijk! Alleen succes door Victoria Beckham! Alleen succes door
zijn geld! Wat nog allemaal? Toegegeven, ik ben David Beckham-fan van het
eerste uur. Hij hoort bij de class of ‘92, de jeugdploeg van Manchester United
die de FA Youth Cup in 1992. Andere gekende namen daaruit: Nicky Butt, Gary
Neville en Ryan Giggs. Alex Ferguson gaf deze jongens even later het volste
vertrouwen en leidde de club van de ene prijs naar de andere. Op het WK ’98 was
hij de grote Engelse zondebok na zijn rode kaart tegen Argentinië, maar bij
Manchester United bleef hij een grote held en lieveling en was hij met zijn
voorzetten en vrije trappen een cruciale factor in het gouden ‘treble’jaar
1999, wat hem een tweede plaats opleverde in de Gouden Bal, na winnaar Rivaldo.
Toch bleef het sprookje bij United helaas niet duren.
Spice Girl Victoria werd door Ferguson als een negatieve invloed ervaren en
Beckham werd verkocht. Na zijn carrière bij United veranderde Beckham nog drie
keer van ploeg. Eerst ging hij naar Real Madrid, daarna naar LA Galaxy en
daartussen nog een uitleenbeurt aan AC Milan. Telkens kreeg Beckham tonnen
kritiek over zich heen. Victoria had die steden gekozen, Beckham ging enkel
voor het geld en werd enkel aangekocht voor de shirtverkoop, als voetballer was
hij compleet overschat. Maar telkens weer knokte Beckham zich een weg in de
ploeg, werd hij onmisbaar en werd hij een publiekslieveling. Wat zou ik graag
hebben dat het hem bij PSG ook lukt!
Neen, wat er ook gezegd en geschreven wordt, David Beckham
aanvallen is mij aanvallen. Maar toegegeven, het helpt natuurlijk ook dat hij
ongeveer in elk interview verwijst naar zijn liefde voor Manchester United. Dat
hij altijd zegt dat hij nooit voor een andere Engelse club zou willen spelen. Dat
hij zich, ondanks verscheidene voorstellen, ook nog steeds aan zijn woord
houdt. Dat hij nog regelmatig te zien is op Old Trafford met zijn kinderen die
al even vurig supporteren voor United als hun papa. En, omdat goeie
herinneringen altijd de moeite zijn om even op te halen, dat hij toen, die avond in Barcelona, tegen die
ploeg uit München, de twee corners nam in die allerbekendste drie minuten blessuretijd.
David Beckham, ik wens je alle succes!
