maandag 6 februari 2012

Club Brugge – Beerschot, 05/02/2012




Bijna 25.000 mensen trotseerden zondagavond extreme vrieskou om in Jan Breydel hun club aan te moedigen. Een paar keer per jaar ben ik er ook graag bij. De grootste club van West-Vlaanderen. Toch wel een mooi stadion. En als groot voetballiefhebber ga je gewoon graag naar voetbal. Want ook al heb je geen herhalingen, close-ups en warme zetels, in het stadion zie je toch net iets meer dan thuis. Dat is geen mening, dat is gewoon een vaststaand feit. En zo was ik zondag één van de gelukkigen die anderhalf uur mocht zitten bibberen. Maar er was ook voldoende op het veld te zien om ons warm te houden, twee zaken in het bijzonder.

Are you watching, Bjorn Vleminckx?
Zo was er Joseph Akpala die uitstekend speelde alleen in de spits bij blauwzwart. Hij was altijd aanspeelbaar, was balvast, woog op de verdediging van de ratten en scoorde tweemaal. En dat voor een spits die vorig jaar ei zo na bij het groot huisvuil gezet werd en waarvoor het nieuwe bestuur heel diep in de buidel tastte om Bjorn Vleminckx naar Olympia te halen.
Zelfs toen Akpala vijf minuten voor tijd een applausvervanging kreeg, vond Daum het niet nodig Vleminckx op het veld te zetten. Hogli werd erop gezet. Een Duitse ingeving om de ‘krappe’ 5-1 voorsprong vast te houden? Geen idee. Nee, Vleminckx en Brugge, het is voorlopig niet het sprookjeshuwelijk dat de transferprijs zou rechtvaardigen. Benieuwd hoe CEO Mannaert dat in zakentermen vertaalt. Aandelen verkopen voor de waarde helemaal weg is?

Nabil wie?
Naast Akpala was de meest opvallende figuur bij Club Brugge ongetwijfeld Maxime Lestienne. Lestienne, die nog 20 jaar moet worden, werd door Club Brugge weggeplukt toen Excelsior Moeskroen failliet ging in 2010. Voor hem een droom om bij zijn favoriete club te gaan spelen. Club, dat de ene Noor na de andere Colombiaan binnenhaalt, heeft misschien wel de oplossing voor het plotse vertrek van Nabil Dirar onder hun neus lopen in de vorm van deze jonge, o zo talentrijke Belg. Gisteren zag je alvast iedereen op het puntje van de stoel gaan als Lestienne de bal kreeg. Na 70 minuten, 2 goals, 1 assist en veel mooie acties die van groot zelfvertrouwen getuigden mocht ie de warmte opzoeken onder luid applaus van de Brugse aanhang. Als Lestienne zo blijft spelen en zich ontwikkelen, is het maar de vraag of je hem nog uit de ploeg kan houden, wie dat gekke Brugse bestuur ook nog aankoopt.